کارایی نشان می دهد که سازمان چگونه از منابع خود در راستای تولید نسبت به بهترین عملکرد در مقطعی از زمان استفاده کرده است. یکی از مهم ترین شاخص های بررسی عملکرد شرکت ها کارایی است، پیش بینی کارایی شرکت های بورس اوراق بهادار و شناسایی عوامل مؤثر بر کارایی شرکت ضرورتی است که در این پژوهش به آن پرداخته شد. به طوری که این تحقیق به بررسی نقش معیار های ریسک و نظام راهبری بر کارایی شرکت می پردازد .. در این راستا، برای اندازه گیری کارایی شرکت از روش تحلیل پوشش داده ها استفاده شده است. متغیرهای مستقل اولیه در این پژوهش شامل متغیرهای نظارتی نظام راهبری می باشد. یافته های تجربی مربوط به بررسی 154 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ی زمانی 1390 تا 1397، نشان می دهد که متغیرهای نسبت مالکان نهادی، نسبت مدیران غیرموظف، ارتباط سیاسی شرکت و نسبت مالکیت مدیریتی و تمرکز مالکیت نسبت به سایر متغیرها قدرت بالاتری در تبیین کارایی شرکت با استفاده از روش فرهنگی دارند و همجنین از بین معیار های ریسک معیار ریسک مالی،ریسک نوسان قیمت سهام وریسک بحران مالی بر کارایی تاثیر دارد به علاوه، از نتایج دیگر پژوهش می توان به این موضوع اشاره کرد که در پیش بینی و ارائه الگو کارایی آتی شرکت می توان از روش لاسو با خطای ناچیز استفاده کرد.

ارتقای بهره ورری به عنوان یکی از راهکارهای مهم تامین رشد اقتصادی و افزایش رقابت پذیری بنگاه ها مورد توجه بوده است، به گونه ای که کشورهای موفق بخش قابل ملاحظه ای از رشد تولید خود را از این طریق به دست آورده اند. از سویی، توسعه بورس اوراق بهادار از ابزارهای مهم جهت نیل به رشد پایدار اقتصادی و افزایش بهره وری محسوب می شود. هدف این تحقیق بررسی تاثیر پذیرش شرکت ها در بورس اوراق بهادار بر کارایی فنی (بهره وری) شرکت های مزبور می باشد. در این راستا، 17 شرکت از شرکت های متعلق به گروه صنعت سیمان، گچ و آهک انتخاب شده و کارایی فنی آنها با رویکرد تحلیل پوششی داده ها در طول 3 سال پیش و پس از پذیرش در بورس مورد محاسبه قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از افزایش بهره وری شرکت ها پس از پذیرفته شدن در بورس اوراق بهادار است، به گونه ای که میانگین شاخص بهره وری از 603/. پیش از پذیرش در بورس به 660/. پس از پذیرش افزایش یافته است. علاوه بر این، با مقایسه شاخص های بهره وری پیش و پس از پذیرش در بورس از طریق آزمون مقایسه زوجی این افزایش در بهره وری معنادار است.

بورس برق بستر اصلی خصوصی سازی در صنعت برق و گذرگاه اقتصاد بازار آزاد به شمار می رود. از جمله مهمترین اهداف بورس برق می توان به تسهیل مبادله محصولات استانداردشده (کالای برق)، انتشار اطلاعات بازار، ارتقای رقابت، افزایش نقدشوندگی بازار و تامین بازار عادلانه و بی طرف، اشاره نمود. با این وصف، نبود شناخت مناسب از فعالان بازار ریسک، فعالیت اقتصادی در این محیط را برای موسسات سرمایه گذاری بسیار زیاد می کند. با توجه به تاسیس بورس برق و انرژی در ایرن (1390) و انجام مراحل پذیره نویسی، در آینده نزدیک سهام شرکت ها در قالب بورس سهام و کالای برق در قالب بورس کالا در تالار بورس برق عرضه می شود. در چنین شرایطی ارائه مشاوره های جانبی به سرمایه گذاران به منظور آشنایی آنها با شرایط بازار برق بسیار سودمند خواهد بود. بررسی ورشکستگی شرکت های قابل پذیرش در بورس برق و انرژی و ارائه مدل قابل توسعه به سایر شرکت ها، به سرمایه گذاران کمک می کند تا در اولویت دهی های اقتصادی خود هدفمند حرکت نموده، تا حد ممکن از دست رفتن اصل و فرع سرمایه جلوگیری کنند. علاوه بر این، پیش بینی ورشکستگی شرکت های حاضر در تالار بورس تاثیر بسزایی در نحوه اعتباردهی به آنها داشته، از نابودی بنگاه اقتصادی و کاهش اعتبار بورس برق جلوگیری می نماید. در این مقاله، بر مبنای اساسنامه شرکت ها اطلاعات 118 شرکت از موسسات حاضر در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387-1382 اخذ شده است. سپس مطالعه وسیعی برای یافتن یک الگوی نسبتا جامع برای پیش بینی درماندگی مالی این شرکت ها انجام گرفته است. به منظور بررسی کیفیت مدل پیشنهادی، درماندگی مالی برای 40 شرکت متفاوت و جدید، پیش بینی و توضیحات تکمیلی در راستای تحلیل نتایج ارائه شده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف: اخراج شرکت ­ها با وجود اهمیت در مسایل اقتصادی و اجتماعی جامعه، کم تر در ادبیات مالی مورد توجه قرار گرفته است. این موضوع از آن جهت دارای اهمیت است که برای هر کشور، یکی از معیارهای سنجش اقتصادی، حجم بازار سرمایه می ­باشد؛ بنابراین اخراج شرکت ­ها نه تنها باعث از بین رفتن اعتبار شرکت، قیمت سهام و بازار فروش سهام آن شرکت می شود بلکه بر رشد بازار و اقتصاد هر کشور نیز موثر است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی صورت­ های مالی و گزارش حسابرسی شرکت های فعال و مقایسه آن با شرکت های لغو پذیرش شده می باشد تا به کمک فنون مدل سازی هوش مصنوعی، مدلی را برای پیش بینی شرکت های لغوپذیرش شده در بورس اوراق بهادار تهران طراحی نماید.روش شناسی پژوهش: در این پژوهش که روی شرکت های بورس اوراق بهادار تهران انجام پذیرفته است، داده­ های مربوط به سه سال قبل از اخراج 73 شرکت حذف شده از بورس از سال 1382 تا سال 1397 در گروه اول و داده های 148 شرکت فعال که به صورت مستمر در بورس حضور داشتند در گروه دوم و با روش حذفی سیستماتیک انتخاب گردیدند. سپس با تکنیک های داده کاوی که از کارآمدترین و به روزترین مدل های هوش مصنوعی هستند و به کمک طبقه بند­های شبکه عصبی پرسپترون چندلایه، درخت تصمیم، و طبقه بند نظریه بیز به پیش بینی شرکت های لغو پذیرش شده از بورس پرداخته شده است.یافته ها: یافته ها نشان می دهد بهترین عملکرد را طبقه بند بیز داشته است و شبکه عصبی پرسپترون چندلایه در جایگاه دوم و طبقه بند درخت تصمیم در جایگاه سوم قرار گرفته است.اصالت/ارزش افزوده علمی: پژوهش­ های کمی در حوزه پیش بینی اخراج شرکت­ ها از بازار سرمایه در ایران شده است. این پژوهش با پر کردن این گپ، به پژوهشگران پیشنهاد داده است با استفاده از سایر طبقه بند ها، ترکیب کردن چندین طبقه بند با یکدیگر به منظور پوشش بهتر خطاهای هر یک، ترکیب کردن طبقه بند­ها با یکدیگر و وزن دهی به روشی که دقت بالاتری داشته باشد، اضافه کردن سایر متغیرهای تاثیرگذار در اخراج شرکت­ ها از جمله ساختار مالکیت و ترکیب سهام داران می­تواند نتایج دیگری به دست آید.

هدف: مدیریت منابع انسانی پایدار، پارادایم جدیدی در تحقیقات حوزه مدیریت منابع انسانی است که در سال­های اخیر جزء مهم­ترین روندهای مطالعاتی بین ­المللی بوده­ است. بررسی ­های انجام شده، حاکی از عدم پایداری منابع انسانی در سه سازمان بورسی مورد مطالعه در بستر بازار سرمایه ایران است. این پژوهش، عوامل پیش ­برنده یا اصطلاحاً تسهیل­ کننده­ های پیاده­ سازی ­این پارادایم ­را در راستای کاربردی ­سازی آن در سازمان­ های بورسی، مورد شناسایی و تجزیه و تحلیل قرار داده است. طراحی/ روش شناسی/ رویکرد: این پژوهش، رویکردی کیفی داشته و با روش تحلیل مضمون (تحلیل تم) انجام شده است. داده ­ها به وسیله مصاحبه نیمه ­ساختاریافته جمع ­آوری شده و در مجموع شانزده نفر از خبرگان منابع انسانی و مدیریت مالی در سه سازمان در آن مشارکت داشته ­اند. برای ارزیابی کیفیت پژوهش (روایی و پایایی) از روش لینکلن و گوبا بهره گرفته شده است. یافته ­های پژوهش: از میان 125 دسته مفهومی، در پایان 5 مضمون اصلی و 21 مضمون فرعی استخراج شده و تجزیه و تحلیل مضامین نیز با توجه به شرایط و زمینه­ سازمان­ های مورد مطالعه ارائه شده ­اند. محدودیت ­ها: محدودیت اصلی پژوهش، عدم رتبه بندی دقیق و جزئی مضامین اصلی و فرعی بر حسب اولویت و میزان تاکید مشارکت­ کنندگان پژوهش است. محدودیت دیگر، عدم طراحی مدل پیاده ­سازی منابع انسانی پایدار در این سازمان­ ها است. پیامدهای عملی: این پژوهش باتوجه به تجزیه و تحلیل وضعیت مدیریت منابع انسانی، سبک مدیریت عالی و تحلیل محیطی در سازمان­ های مورد مطالعه، می ­تواند به کاربرد مدیریت منابع انسانی پایدار و بهبود فرایندهای منابع انسانی در آن­ها کمک کند. ابتکار یا ارزش مقاله: پوشش خلأ نظری و کاربردی موجود در پژوهش ­های پیشین به واسطه تبیین مولفه­ های پایداری منابع انسانی در سازمان ­های بورسی و هم­چنین تبیین مولفه­ های زمینه ­ای محیطی و نهادی مدیریت منابع انسانی پایدار با رویکردی جامعه­ شناسانه. نوع مقاله: مقاله پژوهشی

بخش تعاون به عنوان یکی از بخش های اقتصاد در اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ذکر شده است. با این حال شرکت های تعاونی همواره با مشکلاتی مواجه هستند که برخی از آنها به ساختار درونی شرکت ها برمی گردد، لذا امروزه در دنیا انواع تعاونی های نوع جدید شکل گرفته اند که با تغییر ساختار درونی خود سعی در رفع برخی مشکلات کرده اند. یکی از انواع تعاونی های نوع جدید، تعاونی های سهامی هستند. بر همین اساس مقاله حاضر به این مساله می پردازد که چگونه یک تعاونی می تواند سهام خود را در بورس عرضه کند، ولی همچنان به اصول تعاون پایبند باشد. برای این کار تجربه کشورهای مختلف بررسی و انواع مدل های تعاونی نوع جدید مطالعه شد و مدل نهایی استخراج گردید. این مدل شامل سه رکن اصلی ذی نفعان، حقوق ذی نفعان و نوعی سهام خاص است. ذی نفعان شرکت به دو گروه سرمایه گذاران خارجی و اعضا تقسیم می شوند که همه ذی نفعان حق رای مساوی دارند و اعضا و ذی نفعان به میزان فعالیت سودآور خود در سود نهایی سهیم هستند. سهام این شرکت در بورس عرضه می شود و دارندگان آن مالکان مشاع شرکت هستند. با توجه به تعریف روابط جدید حقوقی، عنوان شرکت «شبه تعاونی قابل عرضه در بورس» برای این شرکت مطلوب تر است.

این نوشتار ارتباط بین تنوع محصول، کاربرد فناوری پیشرفته تولید[i](AMT) و پذیرش سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت[ii] (ABC) را بررسی می نماید. نظریه های اخیر، قویاً بر این نکته صحه می گذارند که تنوع محصول، عامل اصلی ایجاد تقاضا برای سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت است. تاکنون نتایج تحقیقات تجربی پیرامون ارتباط بین تنوع محصول و پذیرش سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت که عمدتاً در کشورهای توسعه یافته انجام شده، عموماً غیرقطعی بوده است. این نتایج نشان می دهد هیچ رابطه ای قوی وجود ندارد یا ممکن است تفاوت در ابزار اندازه گیری تنوع محصول و مفهوم "پذیرش" سیستم بهایابی مذکور، به طور مستمر مانع دستیابی محققین به نتایج قطعی می گردد. پژوهش حاضر برای اولین بار در ایران بعنوان کشوری در حال توسعه، به پیمایش در جامعه ای متشکل از 136 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، با استفاده از آزمون های رگرسیون لجستیک و همبستگی پیرسون به بررسی توأمان ارتباط بین تنوع محصول، کاربرد فناوری پیشرفته تولید و پذیرش سیستم ABC می پردازد. پژوهش حاضر با بهبود ابزار اندازه گیری تنوع محصول و با اتخاذ معیاری جامع تر و پیروی از الگویی منطقی تر در مورد مفهوم"پذیرش" نسبت به تحقیقات قبلی، نشان می دهد که بین تنوع محصول و پذیرش و کاربرد بهایابی ABC یک رابطه معنادار از نوع مستقیم خطی وجود دارد و از طرفی کاربرد فناوری پیشرفته تولید، شدت اثرگذاری تنوع محصول بر احتمال پذیرش و کاربرد بهایابی ABC را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

یکی از مهمترین چالش های پیاده سازی سازمان الکترونیک، پذیرش و بکارگیری فناوری اطلاعات توسط کارکنان سازمان ها می باشد که در شرکت ملی گاز ایران قابل مشاهده است. هدف از انجام این پژوهش ارائه مدل پذیرش فناوری بر اساس مدل پذیرش فناوری دیویس می باشد. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی بر اساس طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جهت گیری پژوهش، توسعه ای و نوع پژوهش میدانی می باشد. جامعه آماری پژوهش مدیران و کارکنان فناوری اطلاعات شرکت ملی گاز ایران می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. با توجه به ساختار پژوهش و فرضیه ها از تحلیل رگرسیون و همچنین برای تحلیل خروجی ها از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است. متغیرهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از آموزش کارکنان، اضطراب رایانه ای و تجربه قبلی. بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش کارکنان، داشتن تجربه قبلی و عدم وجود اضطراب رایانه ای در کارکنان بر پذیرش فناوری اطلاعات در شرکت ملی گاز ایران موثر می باشند و باید در سیاست گذاری های شرکت مورد توجه قرار گیرند.